7 lifehacks op de camping

Bij Estivant sta ik (Guido) bekend als de grote opportunist. “Waar een wil is, is een weg” en “nee heb je, ja kun je krijgen” zijn uitspraken die ik als kind al met de paplepel door mijn moeder ingegoten kreeg. Mijn moeder leeft helaas al lang niet meer, maar ik denk vaak aan haar. Hoe ze als gescheiden moeder werkelijk alles uit de kast trok om ons een goed leven te kunnen geven. Ze werkte de klok rond in een dubbele baan om rond te kunnen komen. We hadden het niet breed, maar we hadden altijd goed te eten en liepen er verzorgd bij. We praten over de jaren ‘70 en '80, een tijd waarin je als kind met gescheiden ouders nog een uitzondering was. Waarom vertel ik dit? Omdat ik mijzelf met grote regelmaat afvraag hoe al die alleenstaande ouders zich redden in deze tijd. Hoe redden jullie je? Hoe weten jullie elke dag toch weer alle ballen in de lucht te houden waardoor er ’s avonds toch weer blije kinderen in hun bed liggen. Als vader van een opstandige driejarige, met een 6 maanden oud zusje en als bonusvader van een slimme negenjarige is het soms echt pittig. En dan heb ik de luxe dat ik alles als ouder niet alleen hoef te doen. Veel eenoudergezinnen hebben die luxe niet. Je bent vader, moeder, schooljuf of meester en speelkameraadje tegelijkertijd en dan moet je daarnaast ook nog eens zorgen dat er brood op de plank komt. Dat weet ik nog wel van mijn eigen moeder vroeger. Een hele(!) diepe buiging voor hoe jullie dat nu doen! Na een jaar waarin er zóveel van je wordt gevraagd, heb jij wel wat tijd voor jezelf verdiend. Daarom helpen we je deze zomer graag weer een handje (of twee), zodat ook jij lekker aan vakantie toekomt! We hopen zo iets terug te kunnen doen. Al is het maar een klein gebaar. Ik vind het echt heel knap hoe jullie je gered hebben de afgelopen maanden. Dus nogmaals hierbij een hele diepe buiging! Hou vol! Guido (Oprichter Estivant Vakanties)

Bij Estivant sta ik (Guido) bekend als de grote opportunist. “Waar een wil is, is een weg” en “nee heb je, ja kun je krijgen” zijn uitspraken die ik als kind al met de paplepel door mijn moeder ingegoten kreeg. Mijn moeder leeft helaas al lang niet meer, maar ik denk vaak aan haar. Hoe ze als gescheiden moeder werkelijk alles uit de kast trok om ons een goed leven te kunnen geven. Ze werkte de klok rond in een dubbele baan om rond te kunnen komen. We hadden het niet breed, maar we hadden altijd goed te eten en liepen er verzorgd bij. We praten over de jaren ‘70 en '80, een tijd waarin je als kind met gescheiden ouders nog een uitzondering was. Waarom vertel ik dit? Omdat ik mijzelf met grote regelmaat afvraag hoe al die alleenstaande ouders zich redden in deze tijd. Hoe redden jullie je? Hoe weten jullie elke dag toch weer alle ballen in de lucht te houden waardoor er ’s avonds toch weer blije kinderen in hun bed liggen. Als vader van een opstandige driejarige, met een 6 maanden oud zusje en als bonusvader van een slimme negenjarige is het soms echt pittig. En dan heb ik de luxe dat ik alles als ouder niet alleen hoef te doen. Veel eenoudergezinnen hebben die luxe niet. Je bent vader, moeder, schooljuf of meester en speelkameraadje tegelijkertijd en dan moet je daarnaast ook nog eens zorgen dat er brood op de plank komt. Dat weet ik nog wel van mijn eigen moeder vroeger. Een hele(!) diepe buiging voor hoe jullie dat nu doen! Na een jaar waarin er zóveel van je wordt gevraagd, heb jij wel wat tijd voor jezelf verdiend. Daarom helpen we je deze zomer graag weer een handje (of twee), zodat ook jij lekker aan vakantie toekomt! We hopen zo iets terug te kunnen doen. Al is het maar een klein gebaar. Ik vind het echt heel knap hoe jullie je gered hebben de afgelopen maanden. Dus nogmaals hierbij een hele diepe buiging! Hou vol! Guido (Oprichter Estivant Vakanties)